در تقاطع­­های راست گوشه سه شاخه یا چهار شاخه کانال­های روباز، مطالعه جدایی جریان بسیار حائز اهمیت می­باشد. برخی پارامترهای موثر در این زمینه نسبت دبی ورودی و عمق جریان می­باشد که در این تحقیق تاثیر نسبت دبی ورودی و نسبت ارتفاع سرریزها (عمق جریان) در الگوی جریان و ابعاد ناحیه جداشدگی به صورت عددی شبیه­سازی شده است. بررسی نتایج مدل عددی نشان داد که مدل k-ω بیشترین مطابقت را با نتایج آزمایشگاهی دارد، به طوریکه میزان خطای شبیه­سازی کمتر از 20% بود. ابعاد ناحیه جداشدگی در کانال­­های اصلی و فرعی با نسبت دبی ورودی رابطه مستقیم داشت. همچنین با افزایش ارتفاع سرریزهای خروجی، عمق جریان افزایش یافت و منجر به کاهش ابعاد ناحیه جداشدگی شد. مطابق نتایج عددی، ابعاد ناحیه جداشدگی در راستای قائم از کف کانال به سطح آب افزایش یافت، به­طوری­که برای نسبت دبی 6/0 و نسبت ارتفاع سرریز 377/0، طول ناحیه جداشدگی در کف کانال، فاصله 1/0 متر از کف و در سطح آب به ترتیب در حدود 60 سانتیمتر، 75 سانتیمتر و 85 سانتیمتر بود. بنابراین از سطح آب به سمت کف کانال طول ناحیه جداشدگی در حدود 29% کاهش یافت.

پیشرانه های ژل، پیشرانه های جدیدی هستند که دارای مزایای پیشرانه های متعارف موشکی جامد و مایع می باشند. اکسیدکننده اسید نیتریک دودکننده قرمز حفاظت شده، به علت نقطه جوش خوب، نقطه انجماد مطلوب و چگالی بالا، اکسیدکننده مناسبی جهت ژل سازی می باشد. در این مقاله، ژل کننده های مختلفی که برای ساخت ژل IRFNA مورد استفاده قرار گرفته اند، معرفی شده، روش های ساخت این ژل مورد بررسی قرار گرفته و افزودنی هایی که جهت بهبود خواص به آن اضافه شده ارائه شده اند. در بین ژل کننده های مختلف، فیوم سیلیکا مناسب ترین عامل ژل کننده جهت ساخت ژل IRFNA می باشد. مکانیزم ژل شدن از طریق ایجاد پیوند هیدروژنی بین ژل کننده و IRFNA صورت می گیرد.

دکارت می کوشد با به کارگیری راهکار شک و به یاری روش تحلیل، نخست هستی خود را اثبات کند و سپس چیستی «خود» را در مقام جوهر اندیشنده معلوم سازد. او پس از روشن کردن تکلیف «خود» در دو تأمل نخست است که از ره گذر تصورات واضح و متمایزی که از «دیگری» (اعم از خداوند و موجودات دیگر) در خود می یابد، دربارة هستی و چیستی «دیگری » حکم صادر می کند. او سرانجام، با استفاده از حقایق مکشوف با نور طبیعی عقل است که به سراغ اصول تنظیم کنندۀ مناسبات با دیگری می رود. اما پاسکال در ضمن اعتراف به عدم امکان کشف «خود» از طریق درون نگری، فرآیند ابتکاری دکارت در تأملات را وارونه می سازد و کشف «خود» را در گرو رابطه اش با «دیگری» و متأخر از آن می داند. بدین ترتیب سوژۀ اندیشندۀ آزاد و خودآیین دکارتی که «دیگری» را جز در مقام متعلق شناخت خود به رسمیت نمی شناسد و هستی و چیستی «دیگری» را در گرو تصوری می پندارد که «خود» از او دارد، درست در برابر انسان مجبور و دگرآیین پاسکالی قرار می گیرد که هستی و چیستیِ خود او نیز بر دو محور پیش و پس از هبوط، از سویی، و پیش و پس از دریافت فیض الهی، از دیگر سو، وابسته است که در هیچ کدام ارادة آدمی مطلقا نقشی ندارد. تنها تغییر وضعیت وی پیش و پس از دریافت فیض الهی، در تجربۀ نحوه های متفاوتی از دگرآیینی و عدم امکان تجربۀ هر گونه خودآیینی است و سرانجام، تنظیم مناسبات با «دیگری» نیز تنها در پرتو ارجاع به یک «ابردیگری» که خداوند باشد میسر می گردد.

نانوذرات مخلوط اکسید فلزی Cu-Mn، از طریق روش احتراقی در محلول با استفاده از سوخت گلایسین سنتز شد. نسبت های مختلف سوخت به اکسیدکننده و درصدهای مولی متفاوت کاتیون های مس و منگنز به عنوان متغیرهای این سیستم در نظر گرفته شده است. سپس، تأثیر تغییرات یادشده، بر تشکیل فازهای نهایی و تغییرات اندازه کریستالیت ذرات مورد ارزیابی قرار گرفت. ویژگی های فیزیکی و شیمیایی محصولات نهایی با استفاده از دو روش تجزیه و تحلیل پراش اشعه ایکس (XRD) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی با دقت تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده از آنالیزهای XRD و FE-SEM، تأثیر همزمان تغییرات نسبت سوخت به اکسیدکننده و درصد مولی کاتیون های فلزی را بر تبلور فازها ی نهایی، مورفولوژی ذرات تشکیل دهنده و اندازه کریستالیت ذرات نشان می دهند. استفاده از سوخت گلایسین منجر به سنتز محلول های جامد CuMn2O4 و CuMnO2 بدون نیاز به کوره و تجهیزات گران قیمت گردید. با افزایش درصد مولی Mn در نسبت سوخت به اکسیدکننده 1 افزایش تخلخل، در اثر آزادسازی حجم بیشتر گاز اتفاق افتاد؛ علاوه بر این، محاسبات تئوری، کمترین اندازه کریستالیت را در نسبت سوخت به اکسید کننده 1 نشان داد.

در این تحقیق ابتدا پیشرفت مستمر مطالعه بر روی میکروموتورهای موشک سوخت مایع بعنوان سیستم پیشرانش کمکی و نمونه آزمایشگاهی بصورت خلاصه مرور شده است. سپس پروسه طراحی و ساخت یک میکروموتور سوخت مایع با تک انژکتور گریز از مرکز آزمایشگاهی با تراست نامی 300 نیوتن برای انجام این پژوهش ارائه شده است. برای مهیا کردن آب، سوخت و اکسیدکننده تحت فشار برای انجام آزمایش های سرد و گرم، امکانات آزمایش آماده و نتایج آزمایش شبیه سازی شده با آب ارائه شده اند. شروع های اولیه با سوخت واقعی برای آزمایش پاشش گرم میکروموتور ناموفق بودند. دبی کم احیاکننده (سوخت) نسبت به اکسیدکننده، کم بودن میزان اختلاط سوخت و اکسیدکننده و وجود ناخالصی در سوخت خود مشتعل TR-1 بعنوان دلایل عدم موفقیت مطرح شده اند. برطرف کردن موارد مذکور به انجام آزمایش های موفق و نتایج آن انجامید. نتایج بطور قابل قبولی با نتایج مورد انتظار طراحی برابری داشتند.

آلودگی محیط زیست یکی از بزرگ ترین چالش های بشر در قرن بیست و یکم است. بهبود عملکرد موتورهای احتراق داخلی و کاهش میزان آلاینده ها همواره از دغدغه های محققان بوده است. استفاده از سوخت های جایگزین و کنترل و تنظیم ضریب لامبدا به عنوان موثرترین راهکاهایی جهت افزایش راندمان سوخت، کاهش آلودگی و بهبود توانایی حرکتی موتور شناخته شده است. لذا در این پژوهش، رابطه بین نسبت تعادلی هوا به سوخت یا ضریب لامبدا با متغیرهای عملکردی موتور و همچنین آلاینده های خروجی از اگزوز با ا ستفاده از مخلوط های سوخت دیزل-اتانول به عنوان سوخت جایگزین در یک موتور دیزل در دورهای 1700، 1800 و 1900 دور بر دقیقه بررسی شده است. نتایج نشان داد که افزایش درصد اتانول در مخلوط سوخت دیزل و اتانول باعث افزایش ضریب لامبدا گردید. این افزایش باعث کاهش توان و گشتاور موتور گردید. بیشترین کاهش توان در دور 1900 دور در دقیقه و به میزان 1. 18 کیلو وات و بیشترین کاهش گشتاور در دور 1800 دور در دقیقه به میزان 5. 94 نیوتن در متر بدست آمد. با افزایش مقدار ضریب لامبدا، اکسیژن خروجی از اگزوز به میزان 42. 89% در دور 1700 دور در دقیقه افزایش یافت. همچنین افزایش لامبدا باعث کاهش آلاینده های هیدروکربن های نسوخته و منواکسید کربن گردید. به طوری که، بیشترین کاهش این آلاینده ها به ترتیب به میزان 23. 8% در دور 1800 دور در دقیقه و 38. 75% در دور 1900 دور در دقیقه بدست آمد. همچنین افزایش ضریب لامبدا، اندکی باعث افزایش اکسید های نیتروژن گردید. در نهایت، در اثر استفاده از مخلوط های سوخت دیزل-اتانول و در نتیجه آن افزایش ضریب لامبدا، کاهش قابل توجهی در میزان انتشار آلاینده های خروجی از اگزوز بدست آمد.